در کوهنوردیِ زندگی
پیمودن مسیر است که
همه چیز دارد
لذت ، سختی ، هیجان
گاهی ممکن است به دره
سقوط کنیم و
گاهی هم در اطراف و مراتع
مشغول چرا شویم و این ها
همه را
نفس مامور به انجام آن است.
در این مسیر مسابقه هم هست
اگر مشغول بستن بند کفشمان شویم
از دیگران جا می مانیم...
پی نوشت:
زندگی و رشد کردن
همچون بالا رفتن از قله است
سخت است و هر لحظه امکان
صدور هر امتحانی
از جانب خداوند است.
نفس اماره نیز کاسه ایست داغ تر آش
که همیشه می خواد انسان را در حال بستن
بند کفشش نگه داشته تا در رقابت
فتح قله ی فتح نشدنی جا بماند.
رشد تا ابد ادامه دارد...
ادامه دهیم...
