ذلت

مرثیه ای برای دوست

این دو شباهت مرثیه ایست نا نوشته؟!

درست بود که 75 روز یا 95 روز

پهلویش نشکسته بود

اما

16 روز بود که در آی سی یو

نمی توانست خوب نفس بکشد!

بدون ملاقات و غریب هم که بود!

درست بود که شبانه دفن نشد

اما چه غریبانه

و چه مظلومانه

و کم شکوه دفن شد!

 

پی نوشت :

دوست عزیزم

سوگ مادرت تسلیت!

یک شهرک عزادارند

روحش شاد و قبرش گشاد...

دشمن شناسی

به دریا ها و اقیانوس ها که نگاه می کنم

هر آنچه سبک و بی ارزش است

می آید رو

و هر کس و نا کسی چشمش به آن می افتد

اقیانوسِ قلب هم همین طور است

شیطان ، دست دراز می کند تا

بی ارزش ها را فشار دهد

طوری که عمیق شوند و

ترازویِ عقل را معیوب کند و خدا را شکر که

غواصِ فکر همواره دارد می جنگد تا

خود را به

اعماق این اقیانوس بی انتها

این روح عظیم و وسیع

این فطرت جاودان برساند...

کاش دستش را هم قلم کند این مبارز !

تنهایی ترسناک

بعد یک ماه

آب خنک خوردن

حالا آزاد شده است و

ول می چرخد

در خون این و ان!

حتی عید فطر هم

برای شیطان

عفو و بخشش

به همراه داشت

پی نوشت:

از کنار من که می گذرد

کاش احساس غریبی کند

کاش دستی بکشد

روی سرِ از ته تراشیده اش

با ناراحتی سیگارش را دود کند و

زیر لب بگوید

"لامصب چقدر عوض شده"

 

چشم مجنون

ماه خودشناسی

می گن ماه رمضان ماهی هست که

انفرادیِ خدا باز شده و

شیطون رو پرت کردن داخلش!!

دیگه هر کار بدی کنیم

شیطونی نیست که بیاندازیم گردنش

و بگیم تقصیر ما نبود و فرار کنیم

هر ضعفی دیدیم از شخصیت خودمون هست

وقتش هست بریم پیش یه اَبَر قدرت به نام

خداوند متعال

و باهاش صادقانه حرف بزنیم

هر چی رو که می خواییم

هر که رومون نمی شده

 

راستیییی

در های آسمان هم بازه بازه!!!

وقت پرواز هست

 

حالا خود دانید

ولی فرصت خوبی هست

خودمون رو بهتر بشناسیم ...

 

التماس دعا

کوهنوردی

در کوهنوردیِ زندگی

پیمودن مسیر است که

همه چیز دارد

لذت ، سختی ، هیجان

گاهی ممکن است به دره

سقوط کنیم و

گاهی هم در اطراف و مراتع

مشغول چرا شویم و این ها

همه را

نفس مامور به انجام آن است.

در این مسیر مسابقه هم هست

اگر مشغول بستن بند کفشمان شویم

از دیگران جا می مانیم...

 

پی نوشت:

زندگی و رشد کردن

همچون بالا رفتن از قله است

سخت است و هر لحظه امکان

صدور هر امتحانی

از جانب خداوند است.

نفس اماره نیز کاسه ایست داغ تر آش

که همیشه می خواد انسان را در حال بستن

بند کفشش نگه داشته تا در رقابت

فتح قله ی فتح نشدنی جا بماند.

رشد تا ابد ادامه دارد...

ادامه دهیم...

جنگ

فکر می کنم

زندگی یک نوع جَنگ است!

جنگی تن به تن

اول با خود

بعد با شیطان.

در جَنگِ زندگی

باید با راهبرد و برنامه ی دقیق

پیشرفت و متوقف نشد.

باید هدفمند در مسیری گام گذاشت

که محدود نباشد و بتوان

رشد کردن را در آن تعریف کرد.

راستی

تا به امروز چه اندازه پیروز شده ایم؟

اصلا راهبردمان چیست؟

سربازِ فرمانده

سرباز یا فرمانده؟

تعارف که ندارم

تو

فرمانده ی دل های

یک ملت نه

یک امت بودی

با ارواحی غیر متفق

و خود دلیل اتفاق

این ارواح شده ای

و حالا این امت و 

امتحانی سخت

در اعتماد به ولایت

برای انتقام خونت!

 

پی نوشت :

پوتین ها را به پا کنید

که زمان فتح ریاض و حجاز

رسیده!

تیغ جراحی

تیغ جراحی را

بدون ظرافت

به سمت قلبش بردم

اما

باز هم در دیدار بعد

که به سراغم آمد

و خون از قلبش می چکید

گفت:

از هر بهونه ای برای با هم بودن

استقبال می کنم...

پی نوشت:

جای زخم خواهد ماند

و شرمندگی اش

و باز هم تو

بیشتر مرا

استثمار می کنی!

علم زدگی

نمی دونم می دونید که زیاد دونستن

بد تر هست یا زیاد ندونستن

اما به نظرم هم زیاد دونستن

زیادی خوب نیست

و هم زیاد ندونستن زیادیش بده

 

سعی کنیم به اون چیز که نیاز داریم 

قانع باشیم و برای خودمون با علم الکی

دردسر درست نکنیم ...

یادمون هم نره

بیشتر از علم واطلاعات 

فکر و تولیدش هست که 

شیرین هست و گرنه 

توی اینترنت علم زیاد ریخته

سطحی و وسیع

گم نشیم و عمیق بیاموزیم...